Beste Serge,

Ik schrijf je vanuit mijn studio; Ik drink een whisky, ik luister naar zoete muziek. Ritmes en melodieën van de zigeunerwereld. Muziek die van ver komt, vanuit het begin van de wereld. Ik heb net geschilderd.

Het is het gezicht van een Tunesische bruid.

Ik ging deze zomer terug naar Tunesië en ging een huis binnen om de bruid te zien. Het was buitengewoon! Ze zag eruit als een heilige Sara; de maagd van de zigeuners, ik weet niet of je haar al hebt gezien, ze ligt in een crypte in Saintes-Maries-de-la-Mer.

Een enorme kamer zonder licht met een paar kaarsen eromheen, wierook, Arabische muziek, een menigte vrouwen en kinderen die eromheen schreeuwden. Ze is van top tot teen bedekt met juwelen, haar handen zijn zwart geverfd, een naïef, radeloos, pijnlijk gezicht.

Dat is wat ik probeer te doen, en totdat ik zeker weet wat het is, ga ik niets anders doen.

Brief aan Serge Creuz (1967)